een reclameleven

Ik kan het niet.
Ik voldoe niet aan het geschetste leven in reclames, ook al geven ze me de indruk dat ik dan heel gelukkig zou zijn.
Soms heb ik een reclameblok achter de kiezen die uiteen heeft gezet hoe mijn leven eigenlijk had moeten zijn.

Dan heb ik een prachtige succesvolle partner die me lief en wellustig aankijkt in de ochtend, in een opgeruimde slaapkamer met de terrasdeuren half open waardoor de gordijnen een beetje opbollen en een zonnige ochtendbries vol kamperfoelie uit het stopcontact stroomt, terwijl hij me een dienblad brengt met croissantjes uit de oven en fruit met zorg voor de juiste voedingsstoffen want we eten gezond dus kiezen we bewust het logo, waarna hij zich met ontbloot bovenlijf gaat scheren. Ik gebruik intussen mijn tubes voor alle mogelijke onderdelen van mijn lichaam, en neem voor de zekerheid wat supplementen en ochtendshots want ook mijn darmen en weerstand vergeet ik niet.
We hebben alle tijd.
Het gezin, waarmee we in onze emotioneel gekozen auto zonder sterretje vaak op weg zijn naar een prachtbestemming, elkaar verschrikkelijk gelukkig makend met veelbetekende blikken, rijdend over een schitterende weg langs de kust, is in complete harmonie
Onze families zien we vaak en bij voorkeur op tuinfeesten. Dan zitten we aan lange tafels vol salades en pasta en wijn maar we worden nooit dronken. We nemen altijd chocolade mee, onze liefde komt heel makkelijk en zichtbaar tot uiting. Iedereen is gezond en fit en vrolijk, het zijn pracht tijden. We zien elkaar graag.
Daarbuiten nemen we natuurlijk veel tijd om aan sport te doen, want slank zijn is belangrijk en bovendien heel sociaal. We doen daar vrienden op, waar we legendarische feesten mee organiseren en cocktails mee mixen tot de zon opkomt. Die groep vrienden zien we ook vaak in cafés, dan drinken we bier, we zijn heel hecht.
Ik heb natuurlijk ook een schitterende baan waarin ik in een maatpak heel intellectueel en toch amicaal met mijn collega’s de allerbeste ideeën gepassioneerd uitwissel, me totaal niet bewust van het enorme succes en de macht die ik heb, mijn lippenstift en deodorant, met zorg uitgekozen, houden het net als ik vol.
En soms hebben we zin om tijd voor onszelf te nemen, want dat is ook belangrijk. Dan kom je zo lekker tot rust.

Ik ben wel eens tot tranen toe geroerd door reclames.

Want de meest effectieve manier om iemand spul te laten kopen is inspelen op behoefte aan liefde, vriendschap, erkenning, goedkeuring, gezien worden, betekenis, verbintenis, iets waard zijn. (!)
En dat is precies waarom het werkt. Er is lang over nagedacht en volledig bijgeschaafd, het werkt als een goed geoliede machine, het raakt ons daar waar we kwetsbaar zijn.

Ik heb als interieurarchitect ooit een supermarktconcept verzonnen, niet voor een opdrachtgever helaas, puur uit noodzaak ontstaan.
Er wordt geen tv of radio reclame voor gemaakt, geen folders door de bus want er zijn geen acties. Geen bonuskaart of zegels, voetbalplaatjes, bioscoopbonnen, bungels, wuppy’s, beesies of andere spullen die je niet wou hebben.
Dat gaat allemaal van de prijs af.
En je kunt er niet kiezen.
Je hoeft niet na te denken over wat het beste is voor je wasmachine of het milieu, of de kleur van je wasgoed.
De verpakkingen zijn er wit en hebben een duidelijke zwarte opdruk. ZEEP