de zwaaizwerver

Hij is er al een poos maar sinds kort heeft hij mijn aandacht.

Er loopt een prachtig scala aan daklozen, junks en geestelijk zieken over de Oudegracht en Twijnstraat, door verschillende opvang-, en behandelcentra in de buurt. Ik werk en woon daar en als je dagelijks door dit pluimage loopt valt niks meer echt op, tenzij het nog gekker wordt; een magere man op leeftijd die, met pipi langkous staartjes, kniekousen, glitteroogschaduw, zijn roze speelgoed koffertje onder zijn snelbinders probeert te krijgen, bijvoorbeeld.

Er wordt me dagelijks een fiks aantal keer gevraagd om een euro en zelden op een vriendelijke manier. Iets te roken dan?. Is dat wijn wat je bij je hebt? Ik kan vanuit mijn ooghoeken al zien wie een poging gaat doen om me te benaderen. Ik heb in de loop der jaren een zeer effectieve afwijzing ontwikkeld. Pas tot op het allerlaatste wachten met oogcontact, dan resoluut aankijken en Nee zeggen, nog voor de vraag komt. Gegarandeerd succes.
Eerst gaf ik nog regelmatig mijn kleingeld, nam brood, fruit en zelfs blikken bier mee als ik de Albert Hein uit kwam, maar dat is lang geleden.
Ik weet nog waar het keerpunt zat. Er liep een aantal jaar geleden een vrouw rond, een constante stroom aan scheldwoorden uitstotend, iedereen moest het ontgelden, als je langs haar liep werd je genadeloos afgeslacht, met commentaar op je kleding als toegift. Geslachtsdelen en ziektes echoden 24/7 door de Twijnstraat.

Dan deze man. Hij heeft me gered van de onverschilligheid voor daklozen.
Hij zwaait.
Hij gaat op een brug staan en zwaait naar de rondvaartboten. Of bij een kruispunt, zwaaiend naar mensen die voor een stoplicht staan te wachten. Tot hij op groen springt. Iedereen die over de Twijnstraat of de Oudegracht loopt of fietst wordt begroet.
Een glimlach op zijn bebaarde gezicht, grote blije ogen als hij me ziet, de hand schiet fier de lucht in, ‘hallo!’, oh de euforie, de glimlach zo mogelijk nog breder, ‘goeiemorgen!’, de hand met wijde gebaren van links naar rechts, ‘hallooo!’.

Ik zwaai tegenwoordig een paar keer per dag heel uitbundig terug.